Ἡ Ἱερά Μονή Ἁγίου Παντελεήμονος, βρίσκεται στό Νομό Καβάλας, στήν ἐπαρχία Παγγαίου καί ἀπέχει εἴκοσι χιλιόμετρα ἀπό τήν Καβάλα καί ὀκτώ ἀπό τήν πλησιέστερη κωμόπολη, τήν Ἐλευθερούπολη. Ἀπό Θεσσαλονίκη ἡ προσέλευση γίνεται ἀπό τήν παλιά ἐθνική ὁδό, μία ὥρα μετά τήν Ἀμφίπολη, στρίβοντας ἀριστερά στό χωριό Χρυσόκαστρο. Ἡ ἀνάβαση γίνεται εὔκολα ἀπό ἀσφαλτοστρωμένο δρόμο μέχρι τήν πύλη τῆς Μονῆς.

Τό ὕψωμα πού βρίσκεται ἡ Μονή, λεγόταν ἀπό παλιά Ἀετοπλαγιά, καί μέχρι τό 1922 ἦταν τουρκικό χωριό, καί  ὀνομαζόταν Ἐλετζίκ. Μέ τήν μικρασιατική καταστροφή, ἔφυγαν οἱ Τοῦρκοι καί ἐγκαταστάθηκαν στά σπίτια τους πρόσφυγες Μικρασιάτες. Ἐπειδή οἱ συνθῆκες τῆς προσφυγιᾶς δέν τούς ἐπέτρεπαν τήν ἄμεση ἀνέγερση  Ἱεροῦ Ναοῦ, μετέτρεψαν τό ὑπάρχον τζαμί τῶν Τούρκων σέ χῶρο λατρείας καί τόν ἀφιέρωσαν στόν Ἅγιο Παντελεήμονα.

    Τό δύσβατο ὅμως τῆς περιοχῆς μαζί μέ τούς κινδύνους τοῦ ἐμφυλίου πολέμου, ἀνάγκασαν τούς κατοίκους νά τό ἐγκαταλείψουν τό 1950 καί νά ἐγκατασταθοῦν στό Χρυσόκαστρο. Ὁ Ναός τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος λειτουργοῦσε στή μνήμη του, ἀλλά ὑπέστη πολλές φθορές μέ τό πέρασμα τοῦ χρόνου καί τήν ἔλλειψη συνεχοῦς φροντίδος, ὁπότε σχεδόν ἐρημώθηκε. Ἀλλά ὁ Ἅγιος δέν ἐπιθυμοῦσε τήν ἐγκατάλειψη καί εἶχε ἄλλα σχέδια γιά τό χῶρο καί τήν ἐκκλησία Του.

    Τό 1960 ἐμφανίζεται στόν ὕπνο ἑνός μικροῦ παιδιοῦ, καί τοῦ ζήτησε νά πεῖ στούς γονεῖς του νά μεριμνήσουν γιά νά χτίσουν καινούριο Ναό. Ὑπέδειξε μάλιστα νά χτιστεῖ ὁ Ναός βορειότερα τοῦ ὑπάρχοντος πού ἦταν παλαιότερα τούρκικο τζαμί. Μέ τίς πρεσβεῖες Του, νέος Οἶκος οἰκοδομεῖται στόν  Ὕψιστο καί στόν Ἅγιο Μεγαλομάρτυρα, μικρός, ἁπλός καί ἀπέριττος.