Ίδρυσις της Ιεράς Μονής

Τό 1978 ἀποτελεῖ τήν ἀπαρχή καί τήν αὐγή τῆς νέας ἱστορίας τῆς Ἀετοπλαγιᾶς. Μέχρι τότε στήν Ἱερά Μητρόπολη Ἐλευθερουπόλεως, δέν λειτουργοῦσε καμία Μονή, γεγονός πού εὐαισθητοποίησε τόν ἀείμνηστο Μητροπολίτη Ἐλευθερουπόλεως κ.κ.  Ἀμβρόσιο, πού ποθοῦσε τήν ἁγιαστική παρουσία τῶν Μονῶν στά ὄρια τῆς ἐπαρχίας του. Ἀνέθεσε λοιπόν στόν τότε Ἱεροκήρυκα τῆς Μητροπόλεως, καί σημερινό Γέροντα τῆς Ἀδελφότητος, π. Φίλιππο Ἀβραμίδη, τήν ἀνεύρεση χώρου γιά τή δημιουργία Ἱερᾶς Μονῆς.

Ἡ μόνιμη ἐγκατάσταση τοῦ Γέροντος ἔγινε τό 1978 μέ συνθῆκες ἰδιαίτερα δύσκολες πού τίς ἐξομάλυνε ὅμως ἡ ἐπίμονη πρόθεσίς του γιά τή δημιουργία ἐκ βάθρων καί ἐκ θεμελίων νέας Μονῆς.  Ἡ λατρευτική ζωή πῆρε ἀμέσως ρυθμό καί πρόγραμμα μοναστηριακό μέ τήν τέλεση ὅλων τῶν Ἀκολουθιῶν καθώς καί τῆς Θείας Λειτουργίας καί ἀγρυπνιῶν μέ τή συμμετοχή λίγων κατοίκων τῆς περιοχῆς.

Ἀρχικά ἔγινε ἡ διάνοιξη χωματόδρομου μέχρι τήν Μονή γιά νά εἶναι εὔκολη ἡ ἀνάβαση μέ αὐτοκίνητο. Ἐπίσης ἔγινε ὁ ἐπίσημος ἁγιασμός τῶν θεμελίων τοῦ πρώτου κτιρίου ἀπό τόν Μητροπολίτη Ἀμβρόσιο. Γρήγορα ἑτοιμάζεται τό πρῶτο μικρό κτίριο μέ λίγα κελλιά καί βοηθητικούς χώρους, ὁ πρῶτος πυρήνας τῶν κτισμάτων πού ἀκολούθησαν, ἀπαραίτητη προϋπόθεση γιά τήν προσέλευση ἀδελφῶν. Ὁ  Ἅγιος μεριμνοῦσε καί γι αὐτό. Τόν Σεπτέμβριο τοῦ 1981 ἐγκαθίστανται οἱ πρῶτες μοναχές καί ἐγκαινιάζεται ἡ λειτουργία τῆς γυναικείας ἀδελφότητος. Ἤδη σήμερα ἡ Μονή λειτουργεῖ εὐρύθμως σάν Κοινόβιο, μέ Καταστατικό ἐγκεκριμένο ἀπό τήν  Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

Σκοπός καί τέλος τῆς μοναχικῆς μας ζωῆς, εἶναι ἡ κατά Θεόν προκοπή καί τελείωσις, ἡ γνησία βίωσις τοῦ μοναχικοῦ κοινοβικοῦ πολιτεύματος, ἡ καλλιέργεια τῶν εὐαγγελικῶν ἀρετῶν, παράλληλα μέ τήν νέκρωση τῶν παθῶν καί τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου.