ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΜΕ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Ἀπό τήν ἀρχή τῆς ἱδρύσεώς του, τό μοναστήρι θεμελιώθηκε στήν ζωντανή ἁγιορειτική παράδοση καί συνδέθηκε στενά μέ τό αἰώνιο αὐτό λίκνο τοῦ αὐστηροῦ μοναχισμοῦ. Ὁ Γέροντας τῆς Μονῆς προέρχεται ἀπό τό Ἡσυχαστήριο τῶν Δανιηλαίων στά Κατουνάκια, τά ὁποῖα ἐπισκέφτηκε γιά πρώτη φορά σέ ἡλικία 10 ἐτῶν καί ὅπου μονάζουν ἀπό πεντηκονταετίας καί πλέον δύο κατά σάρκα ἀδελφοί του. Ἡ ἀγάπη καί ὁ σεβασμός του στήν ἁγιορειτική παράδοση, ἐπεσφράγισαν ἀνάλογα καί τή ζωή τῆς ἀδελφότητος. Πνευματικά εἶναι προέκταση καί μετόχι τοῦ Ἁγίου Ὄρους στηριζόμενη στήν ἀκλόνητη πέτρα τῶν αἰωνόβιων θεσμῶν του.

Εἰδικότερα ἡ  Ἱερά Μονή, κατευθύνεται πνευματικά ἀπό τίς πολύτιμες καί σοφές παρακαταθῆκες τοῦ Γέροντος Δανιήλ τοῦ Κατουνακιώτου, ἱδρυτοῦ τῆς συνοδείας τῶν Δανιηλαίων, ἀνδρός ὁσίου, διακριτικοῦ καί ἐμπείρου στόν πνευματικό πόλεμο. Ἀγωνίστηκε ἀνδρείως στήν σκληρή πανέρημο καί τά βράχια τῶν Κατουνακίων καί ἀπέκτησε πλῆθος πνευματικῶν καί ψυχικῶν χαρισμάτων, ἰδιαίτερα δέ τό σπάνιο χάρισμα τῆς διακρίσεως. Ἡ φήμη του ὁδηγοῦσε πολλούς στό ἐρημητήριό του, καί ἄν καί δέν ἔλαβε τήν ἱερωσύνη ἀπό ταπείνωση, ἐπέλυε προβλήματα πνευματικῆς φύσεως, νουθετοῦσε καί ἐδίδασκε καί κυρίως διέκρινε τήν φύση τῶν πνευμάτων «  εἰ ἐκ τοῦ Θεοῦ εἰσίν » ( Ἰω. 4,1 ), καί διέλυε τίς πλάνες.

Ἄπειρες σώζονται οἱ ἐπιστολές καί πραγματεῖες του περί μοναχισμοῦ καί ἐκκλησιαστικῶν θεμάτων, ἀληθινά μνημεῖα τοῦ λόγου καί ἐφάμιλλα μεγάλων πατέρων.  Μέσα ἀπ’ αὐτά ὁ ὅσιος Γέρων, κληροδοτεῖ σ’ ὅλες τίς γενεές τῶν μοναχῶν  τίς θεοειδεῖς ἐμπειρίες του, τό γλυκύτατον μέλι τῆς γνώσεως πού ἀπόκτησε γιά τή μοναχική ζωή καί καθοδηγεῖ σέ ἀπλανή ὁδό μετανοίας καί σωτηρίας.

Οἱ ὑποτυπώσεις καί οἱ Κανονισμοί τοῦ σεβαστοῦ ἡμῶν Πάππου, μαζί μέ τά ἀσκητικά κείμενα τῶν Πατέρων ἀποτέλεσαν τή βάση συντάξεως τοῦ ἐσωτερικοῦ Κανονισμοῦ πού ρυθμίζει τή ζωή τοῦ Κοινοβίου.